Γεια σας γαριδάκια!
Τι κάνετε;Ελπίζω να είστε όλοι καλά!Ξέρω ότι έχω πολύ καιρό να αναρτήσω αλλά δυστυχώς αν και βρίσκομασταν σε καραντίνα τόσο καιρό θέλω να σας εκμυστηρευτώ ότι τον τελευταίο καιρό νιώθω εντελώς uninspired!Έχετε κανένα tip να μου προτείνετε;Νομίζω ότι θα το χρειαζόμουν!Αλλά τα καλά νέα είναι ότι αφιέρωσα και λίγο χρόνο στον εαυτό μου που τον χρειαζόμουν και εννοείται ότι τον αξιοποίησα διαβάζοντας!Γι'αυτό και σήμερα σας έχω μια book review!
O τίτλος του;
Επιστροφή στη ζωή
Η περίληψη του;
"Ο λόχος μου ήταν η οικογένεια μου, το όπλο μου ήταν ο εγγυητής και προστάτης μου, και ο κανόνας ήταν σκότωσε ή θα σκοτωθείς.Δεν ένιωθα οίκτο για κανέναν.Η παιδική μου ηλικία είχε χαθεί χωρίς να το ξέρω."
Ο πόλεμος τον άγγιξε για πρώτη φορά στα δώδεκα του.Μέχρι τότε το μόνο όπλο που είχε κρατήσει ήταν ένα ψεύτικο τουφέκι από μπαμπού.Δε θυμάται πότε κράτησε καλάσνικοφ για πρώτη φορά.Δε θυμάται πότε πυροβόλησε για τελευταία φορά.
Ιανουάριος του 1933.Ο εμφύλιος στη Σιέρα Λεόνε μαίνεται.Οι αντάρτες καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμα τους.Εγκαταλελειμένα χωριά, πυρπολημένα σπίτια, σφαγές.Ο εθνικός στρατός στρατολογεί παιδιά στη μάχη εναντίον των ανταρτών.
Η κριτική μου;
Όπως καταλάβατε πρόκειται για βιογραφία επομένως αν δεν είστε πολύ φαν ίσως να μην το προτιμήσετε.Προσωπικά πλέον πιστεύω ότι είμαι μια sucker για αυτό το είδος.Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο βιβλίο ίσως να μην είναι για όλους καθώς είναι αρκετά "βαρύ"Παρόλα αυτά αν σας ενδιαφέρει να γνωρίσετε κατά κάποιο τρόπο τη σκληρότητα και τα δεινά που φέρνει ο πόλεμος το βιβλίο αυτό παρουσιάζει την ωμότητα και τα γεγονότα με διαύγεια,θα σε κάνει ίσως να αναρωτηθείς τι συμβαίνει στον κόσμο και σίγουρα θα νιώσεις λίγο πιο ευγνώμων για την εποχή που γεννήθηκες.Κατά την άποψη μου η περιγραφή όσων συνέβησαν είναι όπως θα έπρεπε και εννοώ φυσικά όχι εντελώς δράμα γιατί μετά θα φεύγαμε όλοι ψυχικοί ράκοι.Και η αλήθεια είναι ότι παρουσιάζει σοβαρά και λιτά τα γεγονότα χωρίς να τα εξωραίζει ή να προσπαθεί να ''καλύψει'' όσα συνέβησαν.Στ'αλήθεια σε κάνει σκεφτείς έξω από τη ''φούσκα'' σου.
Ελπίζω να σας αρέσει και να σας δίνω τροφή για σκέψη και για κάτι πιο διαφορετικό και σοβαρό.Ο πόλεμος μπορεί να μην βρίσκεται κοντά μας αλλά δεν συμβαίνει δυστυχώς το ίδιο και σε όλο τον κόσμο γι'αυτό σκεφτείτε λίγο παραπάνω τον συνάνθρωπό σας,πάντα.Εμείς θα τα ξαναπούμε σύντομα ελπίζω!Stay tuned!xoxoxo!!!
Τι κάνετε;Ελπίζω να είστε όλοι καλά!Ξέρω ότι έχω πολύ καιρό να αναρτήσω αλλά δυστυχώς αν και βρίσκομασταν σε καραντίνα τόσο καιρό θέλω να σας εκμυστηρευτώ ότι τον τελευταίο καιρό νιώθω εντελώς uninspired!Έχετε κανένα tip να μου προτείνετε;Νομίζω ότι θα το χρειαζόμουν!Αλλά τα καλά νέα είναι ότι αφιέρωσα και λίγο χρόνο στον εαυτό μου που τον χρειαζόμουν και εννοείται ότι τον αξιοποίησα διαβάζοντας!Γι'αυτό και σήμερα σας έχω μια book review!
O τίτλος του;
Επιστροφή στη ζωή
Η περίληψη του;
"Ο λόχος μου ήταν η οικογένεια μου, το όπλο μου ήταν ο εγγυητής και προστάτης μου, και ο κανόνας ήταν σκότωσε ή θα σκοτωθείς.Δεν ένιωθα οίκτο για κανέναν.Η παιδική μου ηλικία είχε χαθεί χωρίς να το ξέρω."
Ο πόλεμος τον άγγιξε για πρώτη φορά στα δώδεκα του.Μέχρι τότε το μόνο όπλο που είχε κρατήσει ήταν ένα ψεύτικο τουφέκι από μπαμπού.Δε θυμάται πότε κράτησε καλάσνικοφ για πρώτη φορά.Δε θυμάται πότε πυροβόλησε για τελευταία φορά.
Ιανουάριος του 1933.Ο εμφύλιος στη Σιέρα Λεόνε μαίνεται.Οι αντάρτες καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμα τους.Εγκαταλελειμένα χωριά, πυρπολημένα σπίτια, σφαγές.Ο εθνικός στρατός στρατολογεί παιδιά στη μάχη εναντίον των ανταρτών.
Η κριτική μου;
Όπως καταλάβατε πρόκειται για βιογραφία επομένως αν δεν είστε πολύ φαν ίσως να μην το προτιμήσετε.Προσωπικά πλέον πιστεύω ότι είμαι μια sucker για αυτό το είδος.Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο βιβλίο ίσως να μην είναι για όλους καθώς είναι αρκετά "βαρύ"Παρόλα αυτά αν σας ενδιαφέρει να γνωρίσετε κατά κάποιο τρόπο τη σκληρότητα και τα δεινά που φέρνει ο πόλεμος το βιβλίο αυτό παρουσιάζει την ωμότητα και τα γεγονότα με διαύγεια,θα σε κάνει ίσως να αναρωτηθείς τι συμβαίνει στον κόσμο και σίγουρα θα νιώσεις λίγο πιο ευγνώμων για την εποχή που γεννήθηκες.Κατά την άποψη μου η περιγραφή όσων συνέβησαν είναι όπως θα έπρεπε και εννοώ φυσικά όχι εντελώς δράμα γιατί μετά θα φεύγαμε όλοι ψυχικοί ράκοι.Και η αλήθεια είναι ότι παρουσιάζει σοβαρά και λιτά τα γεγονότα χωρίς να τα εξωραίζει ή να προσπαθεί να ''καλύψει'' όσα συνέβησαν.Στ'αλήθεια σε κάνει σκεφτείς έξω από τη ''φούσκα'' σου.
Ελπίζω να σας αρέσει και να σας δίνω τροφή για σκέψη και για κάτι πιο διαφορετικό και σοβαρό.Ο πόλεμος μπορεί να μην βρίσκεται κοντά μας αλλά δεν συμβαίνει δυστυχώς το ίδιο και σε όλο τον κόσμο γι'αυτό σκεφτείτε λίγο παραπάνω τον συνάνθρωπό σας,πάντα.Εμείς θα τα ξαναπούμε σύντομα ελπίζω!Stay tuned!xoxoxo!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου